Als aannemer ben je bij het aangaan of het uitvoeren van de opdracht wettelijk verplicht de opdrachtgever te waarschuwen voor onjuistheden in de opdracht voor zover je deze kent of redelijkerwijs behoort te kennen (art. 7:754 BW). Het zinsdeel ‘bij het aangaan of het uitvoeren’ blijkt echter flink misleidend te zijn. In dit artikel lees je over een uitspraak van het Hof over de waarschuwingsplicht van een parketvloerlegger, en wat deze uitspraak betekent voor jou.
Wat was er aan de hand?
Bij het aangaan van de opdracht had de parketvloerlegger geconstateerd dat er mogelijk een vochtprobleem was in de woning, waarna een externe partij adviseerde om eerst onderzoek te doen naar de bron van het vocht en verder vaststelde dat ook in de muur te veel vocht zat. Na een aantal aanpassingen aan de kant van de opdrachtgever kwam dezelfde externe partij tot de conclusie dat de vloer, op een makkelijk te verhelpen gebrek na, van prima kwaliteit was. De aannemer heeft toen de vloer gelegd. En wat bleek? Het probleem was niet verholpen: na een aantal maanden is de parketvloer alsnog omhooggekomen en bol gaan staan.
Als aannemer moet je waarschuwen voor onjuistheden in de opdracht voor zover je deze kent of redelijkerwijs behoort te kennen. Doe je dit niet, dan schiet je tekort in de nakoming van de op jouw rustende waarschuwingsplicht en kan de opdrachtgever als gevolg daarvan vergoeding van de daardoor geleden schade vorderen. En dat is precies wat er gebeurde in deze zaak. Hoewel de parketvloerlegger bij het aangaan van de opdracht had gewaarschuwd voor het vochtprobleem, had hij niet aan zijn waarschuwingsplicht voldaan op het moment dat hij daadwerkelijk startte met de werkzaamheden. De aannemer had op dat moment moeten controleren of alle werkzaamheden (met betrekking tot het vocht) daadwerkelijk waren uitgevoerd en had, toen bleek dat dit niet was gebeurd, concreet en nadrukkelijk op de risico’s moeten wijzen die het desondanks plaatsen van de parketvloer met zich zou brengen.
Waarom is dit relevant?
De beschreven uitspraak van het Hof onderstreept de plicht van de aannemer om de opdrachtgever te waarschuwen voor onjuistheden in de opdracht, zowel bij het aangaan van de overeenkomst als bij het uitvoeren van de overeenkomst. Hoewel art. 7:754 BW vermeldt dat de waarschuwingsplicht geldt bij het aangaan of het uitvoeren van de overeenkomst, mag nu duidelijk zijn dat je hieruit niet mag afleiden dat je als aannemer mag kiezen tussen deze twee momenten. Het gaat bij de waarschuwingsplicht van aannemers dus om een dubbele waarschuwingsplicht.
Dus, enkel waarschuwen bij het aangaan van de overeenkomst levert niks op?
De parketvloerlegger had wel zorgvuldig gewaarschuwd bij het aangaan van de overeenkomst, maar de opdrachtgever had (een gedeelte van) zijn adviezen in de wind geslagen. Is dit niet gewoon een gevalletje van eigen schuld? Het Hof kon zich wel vinden in dit sentiment. Als de opdrachtgever de adviezen had opgevolgd, dan was de schade niet of niet in dezelfde mate ontstaan. Wanneer de schade mede een gevolg is van een omstandigheid die aan de benadeelde kan worden toegerekend, wordt de vergoedingsplicht verminderd door de schade over de partijen te verdelen in evenredigheid met de mate waarin de aan ieder toe te rekenen omstandigheden hebben bijgedragen. Resultaat: de parketvloerlegger hoefde slechts 50% van de schade dragen. Het slechts gedeeltelijk voldoen aan de waarschuwingsplicht kan dus zorgen voor een vermindering van de vergoedingsplicht.
Slot
Jouw plicht als aannemer om een opdrachtgever te waarschuwen is duidelijk breder dan in eerste instantie uit de wet kan worden opgemaakt. De gevolgen van het onjuist interpreteren van art. 7:754 BW kan aanzienlijke financiële gevolgen met zich brengen. Heb je vragen over de waarschuwingsplicht, neem dan gerust contact op.
