Stilzwijgende verlenging van arbeidscontracten voor bepaalde tijd
Een werknemer heeft een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, namelijk voor een jaar. Kort voor de einddatum spreken werknemer en werkgever over een nieuwe arbeidsovereenkomst. Daarbij maakt de werkgever duidelijk de arbeidsovereenkomst slechts te willen verlengen voor twee maanden. Er wordt een nieuwe arbeidsovereenkomst opgesteld maar de werknemer ondertekent niets. Hij blijft zijn werkzaamheden normaal voortzetten.
Na het verstrijken van de twee maanden stelt de werkgever dat de arbeidsovereenkomst is afgelopen. De werknemer daarentegen is van mening dat de arbeidsovereenkomst stilzwijgend is voortgezet en dat hij dus opnieuw een jaarcontract heeft.
Volgens de Hoge Raad heeft de werkgever er geen misverstand over laten bestaan dat hij de arbeidsovereenkomst slechts voor twee maanden wilde verlengen. Van stilzwijgende voortzetting was geen sprake. De werkgever krijgt gelijk. In de praktijk zal de werkgever echter vaak tegen een bewijsprobleem aanlopen.
Een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd loopt van rechtswege af na die bepaalde tijd. Maken partijen geen afspraken en blijft de werknemer nadien gewoon zijn werk uitvoeren, dan wordt de arbeidsovereenkomst geacht stilzwijgend te zijn voortgezet (voor opnieuw dezelfde periode, met een maximum van een jaar). Cruciaal is of de werknemer op grond van gedragingen van de werkgever mocht aannemen dat de arbeidsovereenkomst na het contract stilzwijgend werd voortgezet.
Indien je als werkgever wilt voorkomen dat arbeidscontracten voor bepaalde tijd stilzwijgend worden verlengd, is het van belang dat je tijdig (schriftelijk) duidelijk maakt wat je van plan bent. Zie erop toe dat nieuwe contracten worden ondertekend. Komt de werknemer na afloop van het contract toch gewoon werken, protesteer hier dan tegen, want wie zwijgt, stemt toe…
