Het leek mij een uitdaging om onderweg naar mijn vakantieadres in Frankrijk eens dwars door Parijs te rijden. Nou, dat heb ik geweten…
Na een helse rit door de smalle straten van Parijs waar de toeterende scooters, wandelaars en loslopende honden je om de oren vliegen, dacht ik het ergste wel te hebben gehad. Maar helaas, wishfull thinking, ik moest de Champs-Élyssées nog op, met als ultiem hoogtepunt: het Place Charles de Gaulle (beter bekend als ‘die rotonde rondom de Arc de Triomphe’). Nu ben ik vrij bekend op het Keizer Karelplein in Nijmegen, dus dacht ik: die rotonde? Dat komt wel goed… Nou, hoe ik er zonder ongelukken van af ben gekomen is me nog een raadsel, maar het is me, ondanks de acht rijbanen, verkeerslichten en vele (woedende) Fransen toch gelukt.
Tijdens deze tocht door het drukke verkeer van Parijs kon ik het niet nalaten om te denken, wat als er nu iemand tegen mijn auto aan rijdt? Wie gaat dan de schade vergoeden? Mijn verzekeraar? De verzekeraar van de Fransman? De Fransman zelf? Of ikzelf?
Eigenlijk gelden gewoon dezelfde regels als in Nederland. Wel is het zo dat de wet van het land waar het ongeluk plaatsvindt van toepassing is, en dat kan nog weleens lastig zijn. Het kan zo zijn dat je de schadeclaim op een andere manier moet indienen dan in Nederland. Ook de afhandeling en termijnen waarbinnen dit moet gebeuren kunnen anders zijn.
Je moet in ieder geval zoveel mogelijk informatie verzamelen op de plaats van het ongeval: gegevens van de eigenaar en bestuurder van de auto en over de situatie van het ongeval. Maak foto’s!
Wat ik volgende keer doe om al deze rompslomp te voorkomen? Gewoon lekker om Parijs heen rijden, want hoewel ook buiten Parijs een ongeluk niet te voorkomen is, weet ik zeker dat de kans wel aanzienlijk kleiner is!
