Ontslag op staande voet is het meest zware middel dat kan worden ingezet om een arbeidsovereenkomst te beëindigen. Zowel een werkgever als een werknemer kunnen dit middel inzetten, mits daar goede redenen voor zijn. In de praktijk is het echter bijna altijd de werkgever die tot ontslag op staande voet overgaat. Dat aan het verlenen van een ontslag op staande voet veel juridische haken en ogen kleven is bij veel mensen bekend. Minder bekend is dat het bij een ontslag op staande voet mogelijk is een schadevergoeding te eisen.
De schadevergoeding kan worden geëisd door de partij die het ontslag op staande voet verleent. In de wet is dit zo geformuleerd dat degene die de wederpartij een dringende reden heeft gegeven om de arbeidsovereenkomst per direct op te zeggen, terwijl deze dringende reden bovendien aan zijn opzet of schuld te wijten is, schadeplichtig is tegenover degene die heeft opgezegd.
Uitgaande van de in de praktijk meest voorkomende situatie dat de werkgever ontslag op staande voet heeft verleend, heeft de werknemer dus een plicht tot schadevergoeding tegenover de werkgever. De werkgever kan vervolgens kiezen uit twee soorten van schadevergoeding: óf een gefixeerde schadevergoeding óf een volledige schadevergoeding.
Gefixeerde schadevergoeding
De gefixeerde schadevergoeding is, zoals de term reeds doet vermoeden, een vast bedrag – ongeacht de omvang van de schade – ter hoogte van het in geld vastgesteld loon dat de werkgever aan de werknemer had moeten betalen indien regelmatig (dat wil zeggen met inachtneming van de opzegtermijn) zou zijn opgezegd.
Volledige schadevergoeding
De volledige schadevergoeding gaat uit van datgene wat de werkgever als gevolg van de onregelmatige opzegging daadwerkelijk aan schade heeft geleden. Denk hierbij aan schade als gevolg van het moeten inhuren van vervangend personeel (o.a. loonkosten) maar ook aan posten zoals bijvoorbeeld onderzoekskosten van een recherchebureau (om bepaalde gedragingen van de werknemer op te sporen), advocaatkosten, imagoschade of schade als gevolg van het mislopen van omzet.
Afweging
Hoewel het voor de hand ligt en ook zeer begrijpelijk is om te kiezen voor de volledige schadevergoeding, levert deze keuze in de praktijk vaak de meeste problemen op. Immers zal moeten worden aangetoond dat de gevorderde schade ook daadwerkelijk is geleden. In de praktijk blijkt dit vaak niet altijd even goed mogelijk te zijn met als gevolg dat hierover (kostbare) procedures moeten worden gevoerd waarvan de uitkomst vaak onzeker is.
In sommige gevallen is het daarom beter (en veel eenvoudiger) om te kiezen voor de gefixeerde schadevergoeding. Het gaat dan immers om een vast bedrag. De periode waarover de schadevergoeding wordt berekend, is het verschil tussen de datum waarop het ontslag op staande voet is verleend en de datum waarop de arbeidsovereenkomst bij een regelmatige opzegging zou zijn geëindigd. De uitkomst van deze rekensom is dan simpelweg de schade.
Mocht je ooit te maken krijgen met een ontslag op staande voet, onthoud dan dat het mogelijk is om schadevergoeding te eisen. Wij kunnen je adviseren hoe dit optimaal kan worden aangepakt en voor welke vorm van schadevergoeding het beste kan worden gekozen. Je kunt hiervoor contact opnemen met Edwin van Gerven, advocaat vakgroep Arbeid op 0492- 780194 of via e.van.gerven@gca.nl.
