“En, nog vakantieplannen?” Ik denk dat dat de meest gestelde vraag is bij ieder koffieapparaat dit moment, en ik moet toegeven dat ik deze vraag zelf ook vaak stel. Het vakantierooster op kantoor hangt op het secretariaat en zo te zien zijn de meeste collega’s deze zomer een week of twee drie afwezig. Ik niet. Zielig? Nee hoor, ik heb begin dit jaar namelijk al een mooie reis mogen maken.
Ik ben in maart een maand in Australië geweest. En nu hoor ik je denken: “Een maand?! Mag dat zomaar van je baas? En kan dat wel als advocaat?” Nee, natuurlijk mag dat niet zomaar. Ik heb hier toestemming voor gevraagd. Gelukkig kon ik voor deze periode verlofdagen opnemen en bood kantoor mij op die manier de mogelijkheid om deze reis te maken. Ik moest er uiteraard wel voor zorgen dat ik mijn werk goed achterliet, en mijn dossiers op een nette manier overdragen aan collega’s. Dat leek me vanzelfsprekend en geen enkel probleem. Vakantiedagen had ik ook nog genoeg. In 2018 heb ik bijna geen dagen opgenomen (dat is overigens geen aanrader, maar dat realiseer je je pas achteraf). Niets hield me dus tegen!
En toch twijfelde ik. Het plan was namelijk om te gaan backpacken langs de oostkust van Australië. Solo. Vliegen op Sydney om vervolgens richting het noorden te reizen, om uiteindelijk vanaf Cairns weer terug naar Nederland te vliegen. Backpacken en alleen reizen had ik allebei nog nooit gedaan. Ik wist niet of ik dat wel iets voor mij zou zijn, en als het dan tegenvalt, zit je wel aan de andere kant van de wereld…
Ik besloot er niet meer al te lang over na te denken. Onder het motto van Pippi Langkous: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan”, boekte ik mijn tickets. “Ho shit, nu kan ik niet meer terug!”
Ik kan je vertellen, één van de betere besluiten die ik het afgelopen jaar heb genomen. Het was een prachtige reis en mooie ervaring om dit in mijn eentje te doen. Ik heb veel nieuwe mensen ontmoet en leuke dingen gedaan. Sydney verkend, gesnorkeld in het Great Barrier reef, gezeild rondom de Whitsundays, een parachutesprong gemaakt. Daarnaast juist ook genoten van de kleine, simpele dingen. De hikes in het regenwoud, en tijdens zo’n tocht van drie uur maar een handje vol mensen tegenkomen. De zon op zien komen op prachtige lege stranden. De mooie gesprekken met wildvreemden. Deze reis is een ervaring die niemand mij meer afneemt, en een bevestiging van hetgeen vaak wordt gezegd: het is goed om zo nu en dan uit je comfortzone te stappen. Het heeft mij in ieder geval nieuwe inzichten gegeven.
Toen ik eind maart weer op Nederlandse bodem stond, was het ook weer fijn om thuis te zijn en was ik helemaal opgeladen. Ik kon er weer met frisse moed tegenaan! En hoewel ik natuurlijk wel een klein beetje jaloers ben op iedereen die de komende weken vertrekt naar zonnige oorden, zal ik deze zomer met plezier het fort van Goorts + Coppens bewaken.
Voor iedereen die nog op vakantie gaat: fijne reis, geniet ervan! Voor iedereen die – net als ik – deze zomer door ploetert: succes en wellicht verzacht het de pijn om te weten dat je niet de enige bent! 😉
