Ontslag op staande voet wegens diefstal niet rechtsgeldig gegeven. Het komt voor risico van de werkgever dat het vergaren van bewijsstukken en camerabeelden bij politie en inlener vanwege privacy redenen niet mogelijk is.
De werkgever mag op grond van art. 7:677 lid 1 BW de arbeidsovereenkomst met werknemer onverwijld opzeggen – ofwel de werknemer ‘ontslaan op staande voet’ – wanneer daarvoor een dringende redenen is. Een dringende reden is meestal het gevolg van ernstig verwijtbaar gedrag van de werknemer maar dit hoeft niet. Wanneer de werknemer zich schuldig maakt aan diefstal, waardoor hij het vertrouwen van de werkgever onwaardig wordt, kan dit een dringende reden opleveren.
Let wel op: het hanteren van strafrechtelijke delicten – zoals ‘diefstal’ – als dringende redenen in een ontslagbrief is gevaarlijk. Als werkgever haal je daardoor de bewijslast op de hals. In beginsel dienen alle bestanddelen van de strafrechtelijke delictsomschrijving namelijk bewezen te worden. Dit volgt uit eerdere rechtspraak van de Hoge Raad dat een ontslag op staande voet slechts in stand kan blijven als de werkgever de opgegeven dringende reden kan bewijzen. Maar hoe zit het wanneer de werkgever vanwege de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) geen bewijs kan vergaren? Over deze vraag heeft de rechtbank Midden-Nederland zich op 8 oktober 2021 uitgelaten. In dit artikel lees je meer.
Wat was er aan de hand?
Werknemer is sinds 5 april 2021 in dienst van werkgeefster. Werknemer is gedetacheerd aan de Universiteit in de functie van medewerker uitgifte servicepunt IT. Werkgeefster geeft werknemer op 4 mei 2021 een officiële waarschuwing voor het veelvuldig te laat komen bij de Universiteit en het overmatig privé gebruiken van zijn mobiele telefoon.
Tien dagen later komt werkgeefster tot de ontdekking dat diverse telefoons uit het magazijn ontbreken. Politie en werkgeefster ontdekken dat één van deze telefoons via Marktplaats te koop werd aangeboden. De verkoopster heeft werknemer aangewezen als degene van wie zij de telefoon heeft verkregen. Op 15 mei 2021 vindt een huiszoeking bij werknemer plaats en wordt werknemer aangehouden. De camerabeelden van het magazijn en de uitgiftebalie worden aan de politie overhandigd. Daarna vindt de politie vier ontbrekende telefoons van de werkgeefster terug bij een tweedehandswinkel, waarbij verkoper de werknemer eveneens aanwijst als verkoper.
Op 18 mei 2021 is werkgeefster door de leidinggevende van werknemer op de hoogte gebracht van de diefstal. Werkgeefster ontslaat de werknemer op staande voet.
Werkgeefster verzoekt de kantonrechter vervolgens werknemer te veroordelen tot betaling van de schade in verband met de weggenomen telefoons. Werknemer verzoekt om betaling van een gefixeerde schadevergoeding, de transitievergoeding en een billijke vergoeding.
Oordeel rechtbank
De rechtbank oordeelt allereerst dat het ontslag op staande voet op 18 mei 2021 door werkgeefster onverwijld is gegeven. Daarnaast oordeelt de rechtbank dat het – gelet op de betwisting van werknemer dat sprake is van dringende redenen naar aanleiding van diefstal – aan de werkgever is om aan te tonen dat werknemer de telefoons daadwerkelijk heeft weggenomen. De kantonrechter overweegt dat het werkgeefster niet is gelukt om aan te tonen dat werknemer de telefoons van de Universiteit heeft weggenomen. De camerabeelden, die de diefstal overduidelijk in beeld brengt, zijn niet in de procedure gebracht. Daarnaast heeft werkgever slechts gehoord, van de leidinggevende van werknemer, wat op de camerabeelden te zien is. Werkgeefster heeft de camerabeelden dus niet in bezit en niet daadwerkelijk gezien. De politie en de universiteit verstrekken de beelden niet vanwege de privacy. De werkgever kan het wegnemen van de mobiele apparaten dus niet onderbouwen met de camerabeelden.
Ook kan werkgever dit evenmin onderbouwen met (schriftelijke) informatie van de politie, omdat de politie werkgeefster niet als belanghebbende aanmerkt en haar daarom geen informatie wil geven. Ook zijn de verklaringen van ‘de verkopers’ niet in geding gebracht. Werknemer heeft daarnaast verklaard dat tijdens de huiszoeking geen telefoons van de Universiteit zijn aangetroffen. Gelet op deze omstandigheden is volgens de kantonrechter geen sprake van een dringende reden, zodat het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig is gegeven. Werkgeefster wordt veroordeeld tot betaling van de proceskosten van werknemer alsmede tot betaling van een gefixeerde schadevergoeding ter hoogte van twee maandsalarissen en een transitievergoeding. De billijke vergoeding wordt, rekening houdend met de omstandigheden van het geval, toegewezen tot een bedrag van € 2.900 plus 8% vakantiegeld.
Conclusie
Uit deze uitspraak kan geconcludeerd worden dat werkgever, welke zijn werknemer op grond van een strafbaar feit ontslaat op staande voet, na betwisting, bewijs aan dient te leveren ter onderbouwing van de dringende reden van het gegeven ontslag. Dat je als werkgever bewijsstukken, zoals camerabeelden, ter onderbouwing van het verwijt niet kan vergaren en niet in het geding kan brengen bijvoorbeeld vanwege de privacy komt voor rekening en risico van de werkgever. Bij een voornemen om iemand op staande voet te ontslaan is het altijd verstandig om je te laten adviseren.
Vragen?
Twijfel je over een ontslag (op staande voet) naar aanleiding van diefstal of wil je weten hoe je met een dergelijke situatie om moet gaan? Neem dan contact op met Team Arbeid. Wij adviseren je graag.
