Tegenwoordig zie je steeds meer elektrische auto’s. De toekomst, zoals velen roepen. Langzaam maar zeker komen ook de eerste vervelende gevolgen van de elektrische auto’s. In Nederland zijn namelijk nog steeds maar een beperkt aantal laadpunten. Dat betekent dat een bestuurder bij het plannen van zijn route na zal moeten gaan waar langs de route oplaadpalen staan om ervoor te zorgen dat hij niet “droog” komt te staan. Doet de bestuurder dat niet dan heeft dat tot gevolg dat de spanning in de auto behoorlijk kan oplopen. Duwen wil immers niemand.
Vervolgens kan de situatie zich voordoen dat je een laadpaal hebt gevonden, maar dat de laadpaal defect is. Dat is zeer zuur want het is niet mogelijk om naar het dichtstbijzijnde laadpunt te lopen om wat stroom mee te nemen.
In de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van 23 maart 2016 speelde een kwestie waarin een elektrische auto bij een laadpunt was geparkeerd zonder dat de auto was aangesloten. Volgens de oplettende opsporingsambtenaar was daarmee sprake van een overtreding. Het bord bij de laadpaal zou namelijk wijzen op het verbod om te parkeren zonder laden. Het gevolg was een last onder bestuursdwang waarmee de auto werd weg gesleept.
De eigenaar van de auto kon zich echter niet verenigen met de beslissing. De rechtbank gaf hem in eerste instantie gelijk. Hij stelde zich in de procedure op het standpunt dat het bord was afgeplakt met een zwarte vuilniszak en dat het aankoppelen niet mogelijk was. Om die reden ging hij ervan uit dat de laadpaal defect was en hij ter plaatse mocht parkeren.
De rechtbank overwoog dat het college niet had bewezen dat ter plaatse een verbodsbord stond op basis waarvan de bestuurder had moeten weten dat hij niet mocht parkeren. Daarbij merkte de rechtbank op dat zich in het dossier geen foto’s bevonden van het bord op het moment van het nemen van het besluit. Kortom: een prima situatie voor menig verkeersovertreder. Op het moment dat je roept dat het bord er niet stond of afgeplakt was, heeft het bestuursorgaan een probleem.
Het college kon zich daarmee niet verenigen en stelde hoger beroep in. De Afdeling verklaarde dat, het afplakken van het verkeersbord geen bijzondere omstandigheid was om te oordelen dat het college niet mocht handhaven. In de uitspraak lijkt de Afdeling nog enige ruimte over te laten voor het geval dat de stelling wordt onderbouwd met foto’s. Kortom: het is de vraag of de zaak anders was afgelopen als de overtreder een foto had gemaakt van een afgeplakt verkeersbord.
Indien de uitspraak van de rechtbank niet was aangevochten door het college hadden veel overtreders kunnen verwijzen naar die uitspraak. Helaas komt de Afdeling bestuursrechtspraak tot een ander oordeel. Mocht u vragen hebben over dit onderwerp dan wel bestuursrecht in het algemeen, neemt u dan contact op met Niels Crooijmans via n.crooijmans@gca.nl of 06 555 06 541.
