Regelmatig geven wij gastcolleges op middelbare scholen, basisscholen en hoger beroepsonderwijs. Hartstikke leuk om te doen! Super om jonge mensen enthousiast te krijgen voor het vak. Onlangs mocht ik een gastles geven op mijn oude middelbare school, het Carolus Borromeus College in Helmond. Voor mij ‘a trip down memory lane’. In al die jaren dat ik daar weg ben is er niet veel veranderd, behalve dan de locatie en het gebruik van smartphones overal (!) waar je kijkt. Veel is nog steeds hetzelfde; nog steeds leerlingen die rondhangen in de gangen en de aula, geduw in het trappenhuis, vechten om de eerste saucijzenbroodjes en zelfs de conciërge en enkele docenten die ik nog ken uit ‘mijn’ tijd!
Confronterend! De leerlingen lijken steeds jonger te worden. Ouder worden gaat blijkbaar toch gewoon vanzelf.
Ik kwam daar echter niet om te snuiven aan nostalgie, herinneringen op te doen en enigszins pijnlijk geconfronteerd te worden met het feit dat ik inmiddels meer dan 20 jaar ouder ben dan menig leerling aldaar. Ik moest namelijk aan het werk! De gastles begon met een algemene presentatie over het recht, maar daarna moesten de scholieren toch echt zelf aan de slag. Ik had samen met onze stagiaire Coco Kruse verschillende casussen voorbereid, van “bijtende katten” tot “woedende en proestende werknemers”. De klas werd opgedeeld in vier groepen en iedere groep wees een advocaat en een cliënt aan. Terwijl de scholieren druk bezig waren met de voorbereidingen, werd het klaslokaal omgetoverd tot een rechtbank. Eenmaal gehesen in toga kon het pleiten beginnen.
De overtuiging waarmee sommigen hun standpunt naar voren brachten was fantastisch. Ik zag al enkele advocaten in spé staan. Niet alleen werden er goede argumenten aangevoerd en pleidooien gehouden, ook de acteerprestaties bleven niet achter. De leerlingen kropen helemaal in hun rol. Met name het acteerwerk van één jongen is me bijgebleven. Hij speelde een arme mevrouw die een vinger moest laten amputeren nadat haar kat haar had gebeten bij de dierenarts. Hij heeft de hele zitting uitgezeten met slechts vier vingers aan zijn linkerhand. Hilarisch!
Ook de andere scholieren waren erg enthousiast. Iedereen deed actief mee en dacht goed na over de verschillende standpunten die je in een kwestie kan innemen.
Volgend jaar natuurlijk graag weer! En met een glimlach: volgend jaar zal ik nog eens goed kijken of die leerlingen nu echt jonger zijn geworden.
